zondag 23 maart 2014
woensdag 12 maart 2014
Vastelaovend
Vasteloavend 2014 is weer voorbij en wat achterblijft is
confetti in je bloed, een pijnlijke weemoedigheid in je botten en de bewustwording dat
je weer een jaar moet wachten op dit feest. In de krant van afgelopen weken werden
enkele artikelen gewijd aan dit fenomeen. Wat is Vastelaovend, waar komt het
vandaan en wat voor een gevoel hoort daarbij?
Om het vooraf te verraden: het antwoord op de vragen weet
ik niet, ik heb die kennis niet in huis en kan niet voor anderen spreken. Ik weet wel dat er iets is, een gevoel dat ik Vastelaovend niet voorbij kan
laten gaan, ik moet er aan deelgenomen hebben. Niet dat ik alle
Vastelaovesdagen vrolijk, uitbundig en springend in de omgeving rond huppel,
soms verre van dat. Dan sta ik in een rustig hoekje en kijk vol verwondering
naar hetgeen zich rond mij af speelt. Een deinende massa, met daartussen
spelende en soms slapende kinderen. Een zingende massa, soms uitbundig
schreeuwend, maar vaak ook ingetogen ‘schunkelend’ op een melancholische
melodie. Een consumerende massa, die zich te goed doet aan drank en spijs. Soms
te veel, heel vaak ver binnen de marges.
Maar vooral een vrolijke massa, waarin plezier de hoofdrol
speelt en waarbij een omver gestoten glas of een per ongeluk aangetikte
medespringer met een tolerant knipoog wordt opgelost. Een massa waarin
hilarisch straattheater het spontane in de mens naar boven haalt, want waar laat
een feestvierder zich publiekelijk door drie onbekenden de haren, handen en
voeten met gerstenat ‘verzorgen’? Dat is wat de Vastelaovend allemaal mogelijk
maakt. Misschien kun je het vergelijken met naturisme of zo je wilt met
nudisme, je geeft je namelijk bloot. Gekleed en toch bloot, want eigenlijk
wordt iedereen, net door het verkleden, een blanco individu en daarom gelijk aan
de ander. Verschillen, die anders door statussymbolen zoals kleding, functie,
auto, gecreëerd worden, vervagen en vallen weg.
Dat maakt wat het is, een wereld waarin iedereen als
individu gelijk is aan de ander, waarin geen status nodig is, want je bent dan
wel clown, leeuw, draak, geisha of zeerover, onder dat ‘pekschke’ zijn we
allemaal gelijk, zoals we ooit op deze wereld kwamen, blootgewoon.
Abonneren op:
Posts (Atom)