Ergens hadden we info opgevangen over de
kunstroute Land-Art. Kunstwerken markeren een fietsroute, die je langs landgoederen
en mooie plekken tussen Valkenburg aan de Geul en Maastricht voert. Het betreft 27 kunstwerken welke allemaal zijn
gemaakt op basis van hetzelfde materiaal, namelijk een ronde grenenhouten paal
van 250 centimeter met een diameter van 18 centimeter. De kunstenaar is vrij in
het vorm geven, ze mogen iets toevoegen, materiaal weghalen, schilderen, zagen,
noem maar op.
Op het internet werden we niet veel wijzer, de
informatie was moeilijk te vinden, maar aangezien de route begint in Valkenburg
aan de Geul, is het VVV dé plek om te starten. Op onze tocht naar het VVV
hadden we al twee kunstwerken gespot. Het tweede kunstwerk was volgens ons
flink beschadigd, er zat wel wat kleur op de paal, maar van enige andere ‘toevoeging’
was geen sprake. Onze conclusie, de toevoegingen zijn reeds ‘verwijderd’.
Mogelijk interpreteerden we het kunstwerk ook verkeerd en was dit het, een
geschilderde paal! Bij het VVV had men geen idee waar wij het over hadden: “Land-art?”
Men zocht nog op het internet, maar hierbij kwam men niet verder dan dat de
kaart met informatie en routebeschrijving te vinden was bij Hotel Château St.
Gerlach in Houthem. Niks mis mee, dat lag volgens ons toch op de route. In
Houthem aangekomen, ontvingen we bij de balie van het hotel eenzelfde reactie.
“Land-art? Nee, daar is ons niets van bekend.” “Maar er staat zelfs een
kunstwerk in jullie oprit?!?” Nee, ook deze aanwijzing leverde geen verdere
informatie op.
Daar stonden we dan, drie van de 27 kunstwerken
hadden wij bij toeval gevonden, nog 24 keer zoveel geluk zou iets te veel zijn
voor een miezerige maandag. Daarnaast hadden wij twee keer informatie gevraagd
en nog steeds waren we geen fietslengte verder. Intussen was de hemel ook nog
eens van grijs naar grauw gekleurd en kondigde zich een volgend pakketje regen
aan. De moed om verder te zoeken was verdwenen en we besloten dan maar terug
naar Valkenburg te fietsen en daar een terrasje zoeken. De regen wachtte niet
en gelukkig konden we een beetje drogen op het verwarmde terras van Restaurant
Aan De Linde.
Het is daarna ook niet meer gestopt met regenen.
Daarnaast werden we op het fietspad tussen Valkenburg en Oud-Valkenburg getrakteerd
op de modder van de aanliggende akkers. Door en door nat en versierd met vele
modderspetters keerden wij huiswaarts. Dan maar geen Land-art.
