Winterlicht

Je  moet er als automobilist toch niet aan denken dat je een fietser onder de wielen krijgt. Een schrikbeeld dat mij regelmatig het plezier aan het autorijden verpest.

Nu de meteorologische winter weer gestart is en het woon-werkverkeer in de duisternis plaats vindt, valt me vaker op dat fietsers zonder verlichting rijden. Natuurlijk, er zijn fietsers, die een verlichting voeren alsof er een 30-tons-truck op je af stormt, wat dat betreft heeft de innovatie op het gebied van verlichting zijn punten al verdient. Er zijn echter van die verdomde diehards, die weigeren ook maar een lux aan verlichting te voeren. Stoer rijden zij door de duisternis, niet gehinderd door enig invoelingsvermogen voor andere verkeersdeelnemers of erkenning voor het gevaar van eigen leven. Als schimmen rijden zij over de wegen en soms heb je het geluk dat de straatverlichting hen af en toe belicht en jij als automobilist iets ziet bewegen. Ook kleding met reflecterend spul wordt niet toegepast. Waarschijnlijk is het weinig stoer en ligt men liever onder een of ander voertuig.

Met lichtsignalen heb ik afgelopen week eens geprobeerd fietsers zonder verlichting te attenderen op het feit dat zij voor mij als automobilist niet of pas heel laat zichtbaar zijn. Regelmatig werd ik getrakteerd op een opgestoken middelvinger, maar minimaal een verongelijkte blik. Nog bedankt voor de waarschuwing. Wat moet ik nu doen, claxonneren? Kan ook niet, want vanaf 1 januari 2012 wordt onnodig toeteren bestraft met een vette bon van 340 euro. Weer Nederland op zijn smalst, want een voetganger geen voorrang verlenen op het zebrapad kost vanaf die datum slechts 220 euro. Waarschuwend toeteren is dus veruit meer levensbedreigend dan geen voorrang verlenen. Ik blijft dus rustig met de lichten knipperen, dan zie ik tenminste de handsignalen.