Het is niet
te missen, Nederland kleurt oranje. Voor zover ik constateer iets minder dan
andere voetbaltoernooien, toch rij ik iedere werkdag langs een huis met in de
voortuin een oranje vlag van 3 bij 5 meter. Het uitzicht vanuit het huis wordt totaal
blokkeert, het nog vrij blijvende gazon is compleet oranje is gespoten.
Wat is dat
toch, dat het land zo gek is met voetbal? Misschien is het wel de bekende kreet
van een Romeinse heerser: “Geef het volk brood en spelen en ze zijn rustig”.
Bij mij roept een en ander toch heel wat vragen op.
Sporten is
gezond, waarom wordt het spektakel dan onder andere gesponsord door bedrijven,
die in grote hoeveelheden junkfood en super zoete drankjes over de wereld
verspreiden?
Sportief
gedrag (binnen de lijnen). Menige speler slaat als hij het veld betreedt een
kruisteken, de ogen vredig naar boven gericht. Sommigen menen dat kwantiteit
telt en maken wel 3 tot 4 keer een kruisteken. In het veld schoppen de spelers
elkaar vervolgens het licht uit de ogen. Als ze een goal maken of de
overwinning vieren, tonen zij met grote bravoure hun getatoeëerd bovenlijf,
waarbij je als toeschouwer te vaak geconfronteerd wordt met een crucifix van
superformaat. Soms laat het mij denken aan de kruistochten van weleer. Sommigen
zijn zo versiert dat een shirt totaal overbodig is.
Sportief
gedrag (buiten de lijnen). Voor aanvang van een wedstrijd, zie ik taferelen,
die in een sportieve wereld niet thuis horen. Commentatoren ontvellen de
tegenstander tot op het bot, waarbij men niet schuwt om op de man te spelen en oude
geschilpunten worden op straat nog eens heftig uitgevochten. En dan die
ellendige interviewers met hun domme, zeurderige en insinuerende vragen, alleen
maar om de zendtijd vol te krijgen. Gedrag waaraan je kinderen eigenlijk niet
bloot wil stellen. Moeten we hier ook niet een Kijkwijzer voor jeugdigen tot 16
jaar instellen. Als symbool 2 voetbalschoenen met een Kalashnikov, want
‘Voetbal is oorlog’. Wij vertonen beelden in slow motion die het groeiproces
naar een volwassen persoon wreed beïnvloeden. Je kunt het als ouder toch niet
verantwoorden dat jouw manneke van 8 jaar, in een 50-Euro-shirt van zijn
superheld, naar de wedstrijd kijkt en daar zijn voorbeeld spugend, vloekend,
verongelijkt kijkend, schreeuwend naar de scheidsrechter en schoppend naar de
tegenstander ziet paraderen, om nog maar niet te benadrukken dat zijn voorbeeld
met dit gedrag enkele miljoenen per maand verdient. Vertel dan maar eens dat je
op de speelplaats van school niet mag spugen, vloeken of de leraar (die in zijn
hele carrière echt geen miljoenen gaat verdienen) vanwege een of ander
futiliteit schreeuwend, duwend en shirttrekkend mag bejegenen.
Begrijp me
niet verkeerd, voetbal is een prachtig spel, met 11 tegen 11 proberen die bal
in de goal van de tegenstander te spelen. Een prachtig idee, het is alleen
helemaal niet meer aan de orde. Het spelletje is totaal naar de achtergrond verdrongen
door financiële en politieke belangen en 11 ego’s op het veld. Geld verdienen,
winsten pakken, politieke macht, daar draait het nu om. Had de Romeinse heerser
dan toch gelijk? Geef het volk brood en spelen en ze zijn rustig! Dan ben ik benieuwd
wanneer we de leeuwen en tijgers in de arena los laten?
