Voetbal

Het is niet te missen, Nederland kleurt oranje. Voor zover ik constateer iets minder dan andere voetbaltoernooien, toch rij ik iedere werkdag langs een huis met in de voortuin een oranje vlag van 3 bij 5 meter. Het uitzicht vanuit het huis wordt totaal blokkeert, het nog vrij blijvende gazon is compleet oranje is gespoten.

Wat is dat toch, dat het land zo gek is met voetbal? Misschien is het wel de bekende kreet van een Romeinse heerser: “Geef het volk brood en spelen en ze zijn rustig”. Bij mij roept een en ander toch heel wat vragen op.

Sporten is gezond, waarom wordt het spektakel dan onder andere gesponsord door bedrijven, die in grote hoeveelheden junkfood en super zoete drankjes over de wereld verspreiden?

Sportief gedrag (binnen de lijnen). Menige speler slaat als hij het veld betreedt een kruisteken, de ogen vredig naar boven gericht. Sommigen menen dat kwantiteit telt en maken wel 3 tot 4 keer een kruisteken. In het veld schoppen de spelers elkaar vervolgens het licht uit de ogen. Als ze een goal maken of de overwinning vieren, tonen zij met grote bravoure hun getatoeëerd bovenlijf, waarbij je als toeschouwer te vaak geconfronteerd wordt met een crucifix van superformaat. Soms laat het mij denken aan de kruistochten van weleer. Sommigen zijn zo versiert dat een shirt totaal overbodig is.

Sportief gedrag (buiten de lijnen). Voor aanvang van een wedstrijd, zie ik taferelen, die in een sportieve wereld niet thuis horen. Commentatoren ontvellen de tegenstander tot op het bot, waarbij men niet schuwt om op de man te spelen en oude geschilpunten worden op straat nog eens heftig uitgevochten. En dan die ellendige interviewers met hun domme, zeurderige en insinuerende vragen, alleen maar om de zendtijd vol te krijgen. Gedrag waaraan je kinderen eigenlijk niet bloot wil stellen. Moeten we hier ook niet een Kijkwijzer voor jeugdigen tot 16 jaar instellen. Als symbool 2 voetbalschoenen met een Kalashnikov, want ‘Voetbal is oorlog’. Wij vertonen beelden in slow motion die het groeiproces naar een volwassen persoon wreed beïnvloeden. Je kunt het als ouder toch niet verantwoorden dat jouw manneke van 8 jaar, in een 50-Euro-shirt van zijn superheld, naar de wedstrijd kijkt en daar zijn voorbeeld spugend, vloekend, verongelijkt kijkend, schreeuwend naar de scheidsrechter en schoppend naar de tegenstander ziet paraderen, om nog maar niet te benadrukken dat zijn voorbeeld met dit gedrag enkele miljoenen per maand verdient. Vertel dan maar eens dat je op de speelplaats van school niet mag spugen, vloeken of de leraar (die in zijn hele carrière echt geen miljoenen gaat verdienen) vanwege een of ander futiliteit schreeuwend, duwend en shirttrekkend mag bejegenen.

Begrijp me niet verkeerd, voetbal is een prachtig spel, met 11 tegen 11 proberen die bal in de goal van de tegenstander te spelen. Een prachtig idee, het is alleen helemaal niet meer aan de orde. Het spelletje is totaal naar de achtergrond verdrongen door financiële en politieke belangen en 11 ego’s op het veld. Geld verdienen, winsten pakken, politieke macht, daar draait het nu om. Had de Romeinse heerser dan toch gelijk? Geef het volk brood en spelen en ze zijn rustig! Dan ben ik benieuwd wanneer we de leeuwen en tijgers in de arena los laten?