Oostenrijk. land vol tegenstellingen

Na ietsjes meer dan 30 jaar heb ik Oostenrijk, om precies te zijn Karinthië, weer bezocht. Veel was herkenbaar, maar er waren ook vele nieuwe zaken. Het was, is en blijft een prachtig land, vol imponerende natuur, leuke en vriendelijke mensen, heerlijke meertjes, maar ook een land vol tegenstellingen. 

Neem nou alleen al die verwarrende betiteling voor een meer (der See) en de zee (das Meer), geven ze op de landkaarten de hoogte van een gebied toch aan in Seehöhe, waarbij ze het aantal meter ten opzichte van de Adriatische zee meten. Ander voorbeeld, op de autowegen wordt vaak de toegestane snelheid beperkt tot 100, soms zelfs maar 80 kilometer per uur, dit vanwege het milieu en/of een nabijgelegen woongebied. Toch mag je op veel verbindingswegen tussen de dorpen met gemak 100 km/uur rijden, waarvan de Oostenrijkers zelf dan ook driftig gebruik maken. Nog zo’n vreemd gebeuren zijn de fietspaden. Sinds kort, volgens een inwoner sinds vorig jaar, hebben ze fietspaden aangeduid met een blauw rond bord, ik zou dan zeggen er is een fietspad, dus dan fiets je daar ook. In Oostenrijk heeft men hier toch een ietwat afwijkende gedachte over, je mag namelijk zelf beslissen of je van dat fietspad gebruik maakt. Zo zie je als automobilist dan ook fietsers op het aangeduide fietspad, maar moet je desondanks rekening houden met fietsers op je eigen rijbaan. Beetje verwarrend!

Maar Oostenrijk heeft in de afgelopen jaren natuurlijk ook te maken gehad met ontwikkelingen. De landbouw is gemoderniseerd, tegen de helling kruipen vreemdsoortige apparaten als Spiderman omhoog, het wegennet, maar zeker de autowegen en de vele tunnels zijn van het niveau eredivisie, de afvalscheiding gaat tot op het bot, bij de camping stonden wel 7 soorten containers te wachten op papier, glas (wit/bruin/groen), plastic, aluminium, restafval en het werd gecontroleerd! Toch tref je gelukkig net zo gemakkelijk de oude boerderij, waar geen verf meer op het hout te vinden is en waar Joris’ Showroom nog wel duizend uitzendingen kan maken. Toch wordt het laatste sprietje hooi met menskracht van de steile hellingen gehaald. Toch beland je af en toe op een onverharde weg en mag je op het boerenerf bij de mestvaalt keren. Toch moet je ondanks het wegenvignet op diezelfde autoweg voor het gebruik van een tunnel nog een keer 10 Euro Maut betalen.. (Tip: maak het vignet gewoon een paar Euro duurder!). 

Misschien dankzij de tegenstellingen, maar zeker door het geheel, het was weer mooi, drie weken in Kärnten, drie weken schitterend weer, zon gezien, met blote voeren in de sneeuw gestaan (bij 25 graden plus), gezwommen in mooie meren (met een watertemperatuur van 25 graden plus), wat wil je nog meer? Plaatjes natuurlijk … want plaatjes vertellen soms meer dan 1000 woorden.