Amerikaanse Begraafplaats Margraten

Ik verafschuw geweld, oorlog, agressie en noem nog maar een paar van die akelige zaken. Het gaat nergens over, je gelijk halen met de vuisten of wapens, landje veroveren vanwege geloof, aanzien, macht of waardevolle spullen in de grond. Uiteindelijk win je er niets mee en vaak begint na verloop van tijd het hele verhaal weer van voren af aan. Het is blijkbaar van alle tijden, mijn vader beschreef in 1949 in zijn dagboek al hoe zinloos de oorlog in Indonesië was.
Aan de andere kant ben ik de jongens, meisjes, vrouwen en mannen dankbaar dat zij ons bevrijd hebben, waarbij velen hun leven verloren hebben. Was dat zinloos? Ja en nee. Ja, oorlog moet niet nodig zijn, oorlog is zinloos als we ons allen inzetten voor een betere wereld, waarin ieder zichzelf kan zijn, zonder de ander te overheersen of te kwetsen. Nee, het was niet zinloos, want de agressor werd verdreven en de bezette landen werden bevrijd.

Vandaag ben ik weer eens op de Amerikaanse Begraafplaats in Margraten gaan kijken. Altijd weer zeer indrukwekkend, altijd weer het besef van de duizenden mensen, die hier begraven liggen, omdat anderen willen overheersen. Zinloos. Vaak heb ik ook andere begraafplaatsen bezocht in België, Noord Frankrijk en Normandië en dan niet alleen de begraafplaatsen van de geallieerden, ook die van de toenmalige bezetter. Vaak nog somberder, maar net zo indrukwekkend, want ook daar liggen er velen, die graag thuis bij hun geliefden gebleven waren.