Stjiegelke Foto

En omdat ik stjiegelkes in ons Limburgs landschap zo mooi vind, hier een aantal foto's in de buurt van Roodbron (Eys).

Conny Janssen Danst

Conny Janssen Danst 20 jaar, een vet jubileum voor dans en choreografie. In het kader van dit jubileum toert zij met haar dansers door Nederland. Vanavond mocht ik in Kerkrade genieten van de voorstelling, bestaande uit twee totaal verschillende uitvoeringen, Number One uit 2002 en Common Ground uit 2010. Ik kon niet anders dan anderhalf uur gefascineerd naar tien dansers kijken. Schijnbaar gewichtloos en zonder enige inspanning toonden zij mij een wereld van liefde en haat, harmonie en chaos, vreugde en teleurstelling, groep en individu. Geen wonder dat het aplaus minuten lang klonk.

Voor meer info over Conny Janssen en haar dansers kijk hier

In de buurt

Terug van even weg, terug op de bühne, terug van even toeristen in de buurt. Want zeg nou eerlijk, hoe vaak neem je de tijd om in je eigen omgeving gewoon eens de toerist uit te hangen en rustig rond te kijken en dat terwijl wij gigantische schoonheden in de nabijheid hebben.

Dus werd afgelopen week niet alleen enig reparatiewerkzaamheden aan het huis en de tuin besteed, werden de voertuigen van sneeuwzolen voorzien, maar werd vooral de tijd genomen om de buurt te bekijken. Luik, Aken en niet te vergeten Heerlen. Ook het stalen ros werd van stal gehaald om weer eens lekker door de Limburgse heuvels te ploeteren. Kortom een week om de accu op te laden. 

Toch vreemd, dat na een weekje afwezigheid, je omgeving verwacht dat je een of ander exotisch oord bezocht hebt. Als ze het vakantieverslag horen, verschijnt er haast medelijden op de gezichten en moeten ze na enige uitleg toegeven dat ‘vrij en vakantie in de buurt’ toch ook geweldig is. Bekijk Aken, Luik en zelfs Heerlen maar eens met toeristenogen, het zijn meer dan winkelsteden, er is heel veel meer te zien.

De plaatjes

Luik

Aken Rathaus Kroningszaal

Aken Dom

Aken Karolusteken

Aken Dom

Weg

In de week waarin ik kennis maak met een land dat een jongen acht jaar aan het lijntje houdt om hem daarna volgens de geldende wetten terug naar ‘huis’ te sturen, een land dat een leraar op het schoolplein arresteert, omdat hij een rebellerende jongen uit de klas zet en de ouders hem vervolgens betichten van mishandeling, zak ik even door de grond en schaam me diep. Ik ben toe aan leuke dingen des levens.

Ik neem een week afscheid van mijn werk, ik neem een week afscheid van nieuws, ik neem zeven dagen de tijd om te kijken of ik leuke dingen kan zien, horen, voelen, proeven en ruiken. Ik weet zeker dat ze er zijn. Het besef dat ik leef in een land, of beter gezegd in een wereld, waarin het slechte de boventoon voert, de banale zaken meer aandacht krijgen dan de goeie ontwikkelingen, doet mij even op de rem trappen. Het is toch te gek voor woorden dat je eerst praat over ‘die rotjochies’ en de rottigheid die ze veroorzaken, terwijl de jeugd ontzettend mooie dingen doet. Het is toch schrijnend dat de misdaad en de sores met grote koppen in de krant staat en als eerste op tv gepresenteerd worden, terwijl er zo veel mooie zaken gebeuren. Natuurlijk moet onrecht en dat soort onderwerpen de aandacht krijgen, maar op het moment dat de politie een leraar als een boef van het schoolplein mee neemt, gaat er volgens mij iets behoorlijk fout. Die ouders en die opstandige jongen moeten toch het gevoel van een overwinning krijgen. Als je dan als overheid niet in staat bent om de leraar telefonisch te vragen zijn verhaal op het bureau te komen doen, arresteer dan ook die jongen en zijn ouders en voer hen ook publiekelijk en met loeiende sirene weg.

Ik ben even weg, ik neem een geestelijke pauze, ik ben op zoek naar mooie dingen.

En ze zijn er....

Haasdal in tegenlicht

Maastricht Jeu de boules

Luik Stadsgezicht

Valkenburg bij de Drie Beeldjes

Sjtiegelke_Foto

Sjtiegelke bij voet-/fietsveer Eijsden

Wieldesj plat

Met de titel ‘Vier kalle plat’ organiseerde de Heemkundevereniging Wielder vanavond een lezing over het Limburgse dialect.

Met inspirerende, grappige en lerende voorbeelden loodste Els Diederen van de Veldeke Kring Valkenburg de toehoorders door de wetenswaardigheden van onze Limburgse taal. Dat onze taal leeft, werd deze avond wel duidelijk, want regelmatig ontstond er in het publiek een levendige discussie over uitspraak en schrijfwijze. Mij werd in elk geval duidelijk dat ik de nieuwe naam van mijn blog Sjtiegelke juist gekozen heb, de oude schrijfwijze ‘ut Schtiegelke’ voldeed niet aan de regels van de Limburgse taal. Er werd gewezen op onderzoeken, welke aantoonden dat kinderen, opgevoed met de Limburgse taal, betere schoolprestaties in het vak Nederlands hebben dan kinderen die alleen in het Nederlands worden opgevoed. Maar ook dat het bewust naast elkaar hanteren van tweetaligheid, bijvoorbeeld streektaal en algemeen Nederlands, dementie gemiddeld liefst vier jaar zou uitstellen.

Mochten anderen dan mogelijk laatdunkend over onze taal doen, mocht men opmerkingen maken over ‘onze zachte g’, vindt men dat wij ‘zangerig klinken’, dat maakt allemaal niet uit, wij wachten samen met Rowwen Hèze rustig op d’r daag dat hieël Nederland Limburgs kalt.

Voor iedereen die geïnteresseerd is in de Limburgse taal, zijn de volgende websites misschien interessant:

Veldeke Limburg

Veldeke Kring Valkenburg

Limburgse dialecten

Sjpiekpagina op Wikibeuk

Glow 2011

Bij de term ‘glow’ denk je toch al snel aan gloeien, lampen en licht. Het zijn termen die geweldig passen bij de lichtstad Eindhoven, de plaats waar in deze tijd van het jaar Glow ‘Waan en werkelijkheid’ plaats vindt.

Een en twintig licht kunstwerken bevinden zich binnen de grenzen van de stad Eindhoven. Tussen hartje stad en het terrein van de TUe is het licht, licht en nog eens licht wat de klok slaat. In de donkere avonduren zet de lichtstad haar beste beentje voor en ik moet zeggen, het zijn een paar stevige poten. Het lukt mij dan ook niet een van de projecten aan te wijzen als hét project. Alle objecten en projecten hebben een eigen verhaal, het trappenhuis op het TU-terrein, vol gestapeld ligt met Tl-buizen, de Dommel, geaccentueerd met rechtopstaande veelkleurige LED-buizen, het gemeentehuis en de Catharinakerk, door diaprojecties steeds weer anders van aanzicht. Maar ook het van Abbemuseum, dat door lichtprojecties ondersteund met muziek en uitslaande brandgeluiden, in lichter laaien staat. Je komt ogen te kort. In een wandeling van amper vijf kilometer, wordt je iedere keer weer verbaasd. Steeds weer weten kunstenaars de gebouwen andere verschijningsvormen te geven. En laten we wel wezen, als je op het Stationsplein naast het beeld van Anton Philips staat en je kunt genieten van een 24-meter hoge hemel met dertigduizend lampjes, dan wordt het even heel stil. Dan sta je met familie, vrienden en heel veel onbekenden, het hoofd in de nek en het fototoestel in de aanslag, te genieten van een overweldigend theater.

De laserstralen priemen door de nachtelijke lucht van Eindhoven, de rood en witte ballonnen verlichten het park, op het TUe-terrein geven ‘bliksemschichten’ en klanken een knetteren show. Voor de 6^e keer is Eindhoven het toneel van Glow ‘Waan en werkelijkheid’. Als je de mogelijkheid hebt, ga er heen en geniet, Glow is tot en met 12 november.

 

Woon-werk-verkeer

Dit is toch genieten als je van je huis naar het werk reist en 's avonds weer vice versa.