Met de titel ‘Vier kalle plat’ organiseerde de Heemkundevereniging
Wielder vanavond een lezing over het Limburgse dialect.
Met inspirerende, grappige en lerende voorbeelden loodste Els
Diederen van de Veldeke Kring Valkenburg de toehoorders door de
wetenswaardigheden van onze Limburgse taal. Dat onze taal leeft, werd deze
avond wel duidelijk, want regelmatig ontstond er in het publiek een levendige
discussie over uitspraak en schrijfwijze. Mij werd in elk geval duidelijk dat ik
de nieuwe naam van mijn blog Sjtiegelke juist gekozen heb, de oude schrijfwijze
‘ut Schtiegelke’ voldeed niet aan de regels van de Limburgse taal. Er werd gewezen
op onderzoeken, welke aantoonden dat kinderen, opgevoed met de Limburgse taal,
betere schoolprestaties in het vak Nederlands hebben dan kinderen die alleen in
het Nederlands worden opgevoed. Maar ook dat het bewust naast elkaar hanteren van tweetaligheid, bijvoorbeeld streektaal en
algemeen Nederlands, dementie gemiddeld liefst vier jaar zou uitstellen.
Mochten anderen dan mogelijk laatdunkend over onze taal
doen, mocht men opmerkingen maken over ‘onze zachte g’, vindt men dat wij
‘zangerig klinken’, dat maakt allemaal niet uit, wij wachten samen met Rowwen
Hèze rustig op d’r daag dat hieël Nederland Limburgs kalt.
Voor iedereen die geïnteresseerd is in de Limburgse taal, zijn de
volgende websites misschien interessant:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten