Draaikolk

De mensheid is verwikkeld in een eindeloze strijd met het meer. Nooit minder, maar steeds meer, meer, … Kunnen wij nog terug?
 
Stel we besluiten nu massaal dat het ook met ietsjes minder kan. Dat we met z’n allen iets minder snel een tv, een smartphone, een tuinset of een auto kopen. Wij spreken met z’n allen af dat we niet het nieuwste, het snelste, het grootste, het beter dan de buren, het vetter dan je oom/tante nodig hebben  Dat zou op zich heel goed kunnen, want het kan ook met een tandje minder. Het vervelende is dat daarmee dan ook minder productie gevraagd wordt en er automatisch minder arbeidskrachten nodig zijn. Niet alleen minder bedenkers, ontwikkelaars en financiers, maar ook minder hardwerkende mannen of vrouwen aan de transportband. Er is tenslotte minder vraag. Toch wel een schrikbeeld, want we gunnen iedereen zijn werk, zijn inkomsten, zijn leven in luxe. Wij bevinden ons daarmee in een eindeloze spiraal, een draaikolk.
In de nieuwe 22-delige serie ‘De slag om Nederland’ stellen de programmamakers de vraag waarom we nog steeds kantoorgebouwen uit de grond stampen, als minimaal 15% van onze kantoren gewoon leeg staan? Het antwoord is volgens mij simpel, namelijk de draaikolk. We moeten steeds het oude achter ons laten, vernieuwen, verkassen, meer en meer …. Vaak onder het mom dat nieuwe gebouwen milieutechnisch beter zijn, verlaten we goeie gebouwen en overhandigen deze aan leegstand en verrotting. Het houdt de economische molen draaiend en vergeet vooral niet dat er mensen en organisaties zijn die aan dit soort grapjes flink verdienen.
 
Kunnen wij terug? Waarschijnlijk niet, mogelijk kunnen wij de gang van zaken door een dergelijk programma verhelderen, misschien kunnen we nieuwe misstanden voorkomen, er is echter een draaikolk en die zuigt en sleurt. Helaas vallen er hierbij doden en gewonden. Toch zijn er ook positieve kanten: niet alles verdwijnt in een draaikolk en niet alles wat in een draaikolk terecht komt wordt vernietigd, trouwens alles komt ooit weer boven.