De tekening van de Vitruvian-mens,
een staande man reikend naar de grenzen van de cirkel en het vierkant.
Uitgestrekt probeert hij de geometrische omheining van zijn wereld te pakken,
reikt hij naar de grenzen van zijn mogelijkheden?
De tekening schetst welke fysieke
grenzen aan de mens zijn opgelegd. Met zijn beperkte lichamelijke mogelijkheden
reikt hij niet verder dan deze afgebakende wereld. Een flinke beperking, want
verder dan de scherpe begrenzing van de cirkel en het vierkant reikt hij niet,
tenminste niet als hij de rug recht houdt. Natuurlijk, als hij buigt, kan hij
aan een kant de grens overschrijden, meteen is dan ook duidelijk dat hij de
grens aan de andere kant verlaat. Met als gevolg dat het geheel niet meer in
evenwicht is. Toch wordt in deze tekening ook duidelijk dat de mens in meerdere
werelden past, want hij staat niet alleen de cirkel, ook in het vierkant voelt
hij zich thuis. Hij kan dus zijn grenzen kiezen, van cirkel naar vierkant en
van vierkant naar cirkel. Wie kan kiezen, moet nadenken en gedachten zijn vrij,
niet gebonden aan grenzen van cirkel of vierkant.
Fysiek beperkt, geestelijk
onbeperkt, dat laatste is dan ook precies waar de mens zijn voordeel doet.
Hopelijk gebruikt hij zijn geestelijke krachten en vrijheden op een goede
manier, anders gaat het vierkant scharen en ontploft de cirkel als een zeepbel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten