Pech onder weg

Veel dingen zijn vervelend en een van die zaken is pech onder weg. Als het gebeurd, is het altijd op het verkeerde moment en op de verkeerde plek.

Na een lange dienst rijdt mijn lief tegen elf uur ’s avonds huiswaarts. Door bewoond gebied, maar ook over stille wegen en langs donkere bedrijfsterreinen. Een van die donkere plekken is een bedrijventerrein, om precies te zijn tussen de plek waar publieke dames diensten aanbieden en het crematorium. Net op die plek, met minimale openbare verlichting, is opeens een enorm schurend geluid te horen. De auto wordt aan de kant gezet en met een onrustig gevoel stapt zij uit om te kijken wat er aan de hand is. De knalpijp is midden onder auto afgebroken, verder rijden is geen optie. Ze stapt weer in, sluit alle deuren en besluit mij thuis te bellen. Na kort overleg wordt besloten dat ik naar de plek des onheils rijd om technische en morele ondersteuning te bieden. Spoed is gewenst, want op de plek lopen kwijlende mannen en andere vreemde figuren. Binnen 10 minuten ben ik ter plaatse, wordt de knalpijp aan de achterzijde uit de rubberen ophanging getild en geprobeerd deze onder de auto vandaan te trekken. Een aantal pogingen later hangt de pijp nog steeds onder de auto, de vele bochten verhinderen dat het kreng vrij komt. Intussen, ik lig onder de auto, mijn lief zorgt met haar mobiele telefoon voor de verlichting van de werkplek, is een man en vrouw met Oost-Europees uiterlijk naderbij geschuifeld. Met de handen voor de borst, net als Boeddha-beeld, vraagt de man, smeekt hij haast in gebrekkig, maar goed begrijpelijk Nederlands, of hij mag helpen. De vrouw blijft een beetje op afstand. Met enig wantrouwen wordt met de hulp ingestemd, want je weet maar nooit! Vol overgave gooit de man zich onder de auto. Onze waarschuwing om toch vooral voorzichtig te zijn met zijn crèmekleurige broek hoort hij niet, geconcentreerd bestudeert hij de uitdaging. Een meegenomen draad, vast gemaakt aan de kofferdeksel, houdt intussen de knalpijp van de grond. Nu nog de pijp onder de auto optillen, want die ligt nog steeds op de grond. De Oost-Europese man springt ineens op, loopt richting berm en verdwijnt in de het struikgewas. Korte tijd later verschijnt hij met een afgebroken tak. Met woord en gebaar maakt hij duidelijk dat deze stok, gestoken in de vaste en afgebroken buis, de knalpijp in de lucht houdt en dat je daarmee ‘gewoon’ naar huis kunt rijden. Omdat de tak voorzien is van stevige doornen, tovert hij een stuk doek, vermoedelijk een zakdoek, uit zijn zak. ‘Gebruiken’ zegt hij, ’anders stok doet pijn’. Na enig geprutst steekt de stok in beide pijpeinden en blijft het afgebroken stuk mooi in de lucht hangen. Met een ‘Laat doek maar zitten, heb ik niet meer nodig’, probeert hij de teruggave van de zakdoek te voorkomen. Intussen zijn de beide vrouwen aan de praat geraakt. In het Frans maakt zij duidelijk dat ze uit een ver Oost-Europees, misschien wel Aziatisch land komen, dat zij in haar jeugd Frans heeft geleerd en dat ze nu in het AZC een paar honderd meter verder wonen. Met ‘Geen dank’, een ferme handdruk en heel veel glimlach wordt afscheid genomen van deze onbekende vriendelijke hulpverleners. Enige tijd later zijn beide auto’s weer op weg naar de thuisbasis.

Thuis aangekomen, wordt het verhaal overdacht en besproken. Hoe gek zit de wereld en de mens toch in elkaar? Natuurlijk was het niet zo’n fijne plek voor een pechgeval, natuurlijk waren er mogelijk vreemde figuren in die omgeving en natuurlijk moet je voorzichtig zijn, want niet ieder mens heeft dezelfde hulpbiedende instelling, toch mag bevooroordeling niet de overhand krijgen. Dat gebeurde ons wel. Zijn we dan toch beïnvloed door politici en hun populistische uitspraken, door websites waar je ‘problemen’ met andere nationaliteiten kunt melden, door een overdaad aan kommer en kwel in de diverse media? Mogelijk, daarom hier een vette pluim, voor de mensen die in Nederland vrijheid, rust en geborgenheid zoeken en uit gewoonte of goede bedoelingen, hun schone broek vuil maken, hun handen open halen aan doornen, hun zakdoek beschikbaar stellen en helpen daar waar hulp nodig is. Ik weet niet in welke taal ik kan bedanken, dan maar op deze manier: Bedankt mensen voor jullie onbaatzuchtige hulp.