Sjtiegelke: De gezichten van Margraten

In het kader van ‘De gezichten Van Margraten’ heeft de Stichting Adoptie Graven Amerikaanse Begraafplaats Margraten foto’s van gesneuvelde soldaten bij de graven geplaatst. Er zijn al veel foto’s gevonden en geplaatst, maar nog niet allemaal, het werk is dus nog niet af. In het kader van de vele herdenkingen heb ik gisteren een boeket bloemen bij ons adoptiegraf gebracht. Het is een van de gelegenheden om deze specifieke gevallene, Charles J. La France, maar in zijn naam ook al die anderen, te herdenken. Nu, met de foto naast het kruis, is het indrukwekkender dan ooit, nu krijgt deze mens, deze jonge man een gezicht, zie je hem zitten met een flesje bier in de hand en een brede lach op zijn gezicht en wordt het nog meer werkelijkheid. Een mens die zijn leven gaf voor onze vrijheid. Soms denk ik dat ik met dit eerbetoon misschien ook het gevecht, de oorlog, aandacht geef en dat is iets waar ik ver van sta. Ik geloof niet in het wapengekletter, vechten hoeft in mijn wereld niet. Dat ik dagelijks geconfronteerd word met geweld in allerlei onmenselijke vormen, doet dan ook vreselijk pijn. Pijn, die ik ook voel als ik voor dit graf sta, als ik tussen die meer dan acht duizend kruisjes loop. Daar liggen jongens en meisjes, vrouwen en mannen, die opdracht kregen te strijden op een continent of voor een land dat niet het hunne was. Een strijd waarvan politici en militairen vonden, dat die gestreden moest worden. De redenen: macht, expansiedrift, grondgebied, financieel gewin en geloof. Tot mijn spijt moet ik constateren dat deze drijfveren nog steeds actueel zijn. Vreemd dat we elkaar niet de vrijheid gunnen om te geloven wat je gelooft, dat we de aarde niet kunnen delen met z’n allen en dat we steeds weer vergeten geschillen te bespreken met woorden, maar in plaats daarvan vuisten of wapens voor ons laten spreken. Als je daar dan op die Margratense akker staat en in de ogen van die gesneuvelde mensen kijkt, lijkt het allemaal zo zinloos, zo vreemd.

Wat ons rest, is hun herdenken en eren en hopen dat we hiermee zo veel mogelijk geweld kunnen voorkomen. Als onderdeel van het programma Liberation Eijsden-Margraten wordt in het gemeentehuis van Margraten een kunsttentoonstelling gehouden met een titel die klinkt als een schorre noodkreet uit het diepst van onze harten: ‘For Freedom Sake, Make Art Not War'.

Amerikaanse Begraafplaats