Eind augustus begon onze vakantie. Eerst naar Besançon
met de geweldige vestingwerken van Vauban en natuurlijk het wereldberoemde
l’Horloge Astronomique. Daarna via Zwitserland, langs het meer van Genève,
richting Italië. Maar voor je in Italië bent moet je eerst door het gebied van
de wereldberoemde Sint Bernardhonden en die leuke heuveltjes zijn met de
caravan toch best een uitdaging. Als je de ‘Col du Grand Saint Bernard’ dan
niet wil rijden is de ‘Traforo de Gran San Bernardo’ een uitkomst. De tunnel zelf
is niet de langste en zeker niet de mooiste van Europa, de ‘toerit’ aan de
Zwitserse, maar ook aan de Italiaanse kant, is uniek. Lang,
smal, vol bochten en viaducten, verkeer je af en toe in de veronderstelling dat
je de afslag naar de tunnel gemist hebt en alsnog over de col moet rijden. De rit
door de tunnel (5 km) is vrij kort, het betalen aan de kassa neemt meer tijd in
beslag. Aan de Italiaanse kant rij je vele
kilometers door een galerij, het uitzicht op het Aostadal is magnifiek. Er is
heel weinig verkeer, soms een personenauto, zelden een vrachtauto, want de
meeste chauffeurs zijn een beetje bang voor deze ‘toerit’ en dat kan ik mij best wel voorstellen. Midden in de Italiaanse
siësta, kwam de poort van de camping in zicht, maar middagrust is middagrust en
even na 3 uur ging de poort open. Een half uurtje later stond de caravan op
zijn plek, was de luifel en de tuinmeubels geïnstalleerd en zaten wij, in een
milde 29 graden, aan de Limoncello. In de volgende dagen werd Turijn en
omstreken bezocht. Turijn staat vol met mooie, historische gebouwen, de stad
kon ons vanwege de zeer strakke en brede straten, niet echt bekoren. De valleien
en dalen in de Alpen maakten echter een onvergetelijke indruk. Kilometerslange,
slingerende, soms onverharde weggetjes voerden langs slapende dorpjes, diepe
afgronden en overhangende rotsen. En dat alles eindigde steevast in een
overweldigende oase van bergen, beginnende riviertjes, berghutten en bovenal
stilte, soms overstemd door grote en kleine watervallen. Daar besef je welk
klein onderdeel je bent in deze wereld van ongekende natuurkrachten. Op het
dekentje, met stokbrood en een stukje chocolade, ben je even in een paradijs, waar
seconden uren, uren seconden lijken.
Wat moet nu een rasechte Francofiel met Italië? Ik moet
toegeven, in de eerste dagen was ik behoorlijk ontheemd, ik was zoekende, ik
miste toch de Franse sfeer, waarbij de overdaad aan Italiaanse vlaggen zeker
geen positieve bijdrage leverde. Nu is een kleine portie nationalisme niet erg,
maar als ieder huis, ieder balkon, iedere lantaarnpaal en elke boom een nationale
vlag torst, gaat mij toch een beetje ver. Ik dacht dat de Liga Nord wel erg
veel aanhangers had, totdat iemand mij erop attendeerde dat Italië, vanwege het
150-jarig bestaan, in feeststemming verkeerde. Scusi Italia, congratulazioni. Nu
is mijn beeld over Italië toch ietwat bijgesteld: Italië is theater, Italië is
expressie en emotie. Spraak gaat gepaard met een behoorlijk volume en uitbundige
theatrale gebaren. De gedachte, dat iedereen je gesprek tot in de verre omtrek kan
volgen, is er niet bij, pronto!. Het is net de bedoeling dat iedereen, alles mee
beleeft. Straten en pleinen zijn dan ook zo geconstrueerd dat het flink galmt
en je stem honderden meters ver draagt, het weren van de middaghitte is slechts
bijzaak. Het verkeer is eveneens theater, fietsen kun je overal verwachten,
zelfs op de autoweg, scooters passeren je links en rechts, verkeersregels zijn
voor al die andere chauffeurs. En dan de familie (famiglia), uren lang zit jong
en oud bij elkaar en praat, schreeuwt, discussieert, gesticuleert, een complete
toneelstuk in drie akten. Een genoegen om naar te kijken. Daarnaast zijn
Italianen behulpzaam en kun je in de buurt van Turijn goed uit de voeten met Engels
en Frans. Soms ook Duits, zeker als je campingbuurman ooit in Duitsland heeft gewerkt
of uit het Duitstalige gedeelte van Italië stamt.
Italië is theater, met vele vormen en met vele spelers.
Boeiend genoeg om uit te kijken naar een volgende uitvoering.
 |
| l’Horloge Astronomique |
 |
| Turijn Mole Antonelliana |
 |
| Colle delle Finestre |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten