zondag 3 februari 2013
BMI
Een van onze vriendenclubjes bestaat bijna vier decennia. Een hechte groep, waarvan de clubavonden altijd gekenmerkt worden door het uitwisselen van de laatste nieuwtjes, inspirerende en adviserende gesprekken, een lach en een traan en dat alles onder een orkaan van lawaai. Het gilt, het lacht, het krijst waardoor je af en toe je eigen woorden niet meer verstaat. Klinkt misschien raar, maar het is altijd weer oer gezellig.
De leeftijd van het clubje houdt automatisch in dat de deelnemers ook bijna veertig jaar meer op de teller hebben. De gespreksonderwerpen veranderden niet veel in de loop van de tijd, er is echter één markant onderdeel toegevoegd, onze eigen lichamelijke gesteldheid. Dit onderwerp dreigde op een gegeven moment de hoofdrol te krijgen. Wij hebben toen een drastisch besluit genomen, de pijntje en kwalen komen pas na 23.00 uur op de agenda. Het onderwerp helemaal schrappen, was iets te veel van het goede, iedereen wilde toch zijn of haar fysieke ei kwijt (excusé le mot). Toen gisteren even na half twaalf, de ‘kwaaltjesdiscussie’ ten einde liep, kwam het vrouwelijk deel van het gezelschap met een zeer technische kreet op de proppen, de BMI. De mannen probeerden het onderwerp om te buigen naar snelle auto’s en computers, maar de BMI bleef in beeld. Om spraakverwarring te voorkomen werd BMI nog even uitgelegd: de Body Mass Index geeft de ‘verhouding’ weer tussen lichaamsgewicht en lichaamslengte. Opmerkelijk was dat de vrouwen zonder schroom hun lichaamsgewicht publiekelijk prijs gaven, de nood moet hoog zijn geweest. Iedereen kwam aan de beurt en bij een foute uitkomst was er altijd een serieus knikkend publiek aanwezig: “Ook jíj hebt een te hoge BMI!” De mannen pareerde de aanvallen met het feit dat de BMI-formule niet door Einstein was uitgevonden en dus niet als serieuze wetenschappelijk gegeven beschouwd mocht worden. Een argument dat door de vrouwen van tafel werd geveegd, iedere professioneel instituut dat zich bezig houdt met gewichtsbegeleidingsinstelling zou deze formule hanteren. Nou we zijn er gisteren niet geheel uit gekomen, iedereen had volgens de formule een te hoge BMI, dus iedereen moest aan zijn/haar lijn gaan werken.
Ik stel voor de BMI uit te breiden naar de SBMI, de Samenleving Body Mass Index. De formule van BMI (lichaamsgewicht delen door het kwadraat van de lichaamslengte) kun je gemakkelijk omvormen tot het totale gewicht van de partners te delen door het kwadraat van de bij elkaar opgetelde lichaamslengten. Aan de nieuwe uitkomsten moeten we even wennen, maar het heeft grote voordelen: is de uitkomst te hoog, dan moet je er samen iets aan doen, maar je kunt ook op zoek gaan naar een partner, die de uitkomst gunstig zal beïnvloeden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten